بیماری مزمنی است که موجب التهاب ستون فقرات و دیگر بخش‌های بدن می‌شود. خشکی کمر با بروز علائم گوناگون و مختلفی همراه است که شایع‌ترین علائم گرفتگی کمر عبارت‌اند از:

درد و خشکی کمر در صبحکه با نرمش بهبود می‌یابد اما استراحت تأثیری در تسکین آن ندارد.
درد و تورم دیگر بخش‌های بدن، مانند مفصل‌های ران (هیپ)، زانوها و دنده‌ها.
کوفتگی (خستگی مفرط)
این علایم گرفتگی کمر معمولاً به تدریج، ظرف چند ماه یا چند سال، بروز می‌یابند و ممکن است پس از چندی برطرف شوند، اما مجدداً عود کنند.

برخی از بیماران مبتلا به گرفتگی و خشکی کمر در صبح به مرور زمان بهتر می‌شوند، اما شرایط باقی بیماران به آهستگی رو به وخامت می‌گذارد.

گرفتگی کمر مخصوصا خشکی کمر در صبح در صورت پایداری آن و ایجاد کمر درد می تواند نشانه بیماری به اسم اسپوندیلیت انکیلوزان (َAS) باشد. این بیماری یک بیماری مفصلی پیشرونده است که مفصل کمر و لگن را درگیر می کند. شایعترین علامت بیماری گرفتگی عضلات کمر و ضعف کمر خصوصا در صبح می باشد. درمان گرفتگی کمر به موقع می تواند تا حد زیادی به کاهش علائم سفتی، خشکی و درد کمر کمک می کند.

 

علت
علت این نوع گرفتگی کمر مشخص نیست، اگرچه بر اساس پژوهش‌های انجام شده، اکثر بیماران مبتلا به این اختلال دارای نشانگری ژنتیکی موسوم به HLA-B27 هستند. چنانچه یکی از والدین یا خواهران و برادران سابقه ابتلا به خشکی و گرفتگی عضلات کمر را داشته باشند و خود شخص نیز دارای ژن HLA-B27 باشد، آنگاه وی در صورتی که کمتر از ۴۰ سال داشته باشد، به احتمال ۲۰% به این بیماری مبتلا خواهد شد؛ درصد بروز بیماری در سنین بالای ۴۰ سال به نحو چشمگیری کاهش می‌یابد. علاوه براین، برخی پژوهشگران بر یافتن ارتباط بین باکتری‌های معین و خشکی کمر متمرکز شده‌اند.

علائم
شایان ذکر است که بیمار تمام علائم گرفتگی کمر اشاره شده در زیر را تجربه نمی‌کند، بلکه بسته به شدت بیماری احتمالاً دچار چند مورد خواهد شد.

درد و خشکی کمر، درد باسن، درد لگن و مفصل ران در صبح یا پس از یک دوره عدم فعالیت.
تسکین درد و گرفتگی کمر و پشت بدن با حرکت و نرمش کردن.
ابتلا به دردی که با ورزش تسکین می‌یابد، اما با استراحت کردن نه تنها آرام نمی‌شود بلکه گاهی تشدید نیز می‌شود.
درد و گرفتگی کمر صبح‌‌ها و شب‌ها شدیدتر است و بیمار گاهی در فواصل زمانی منظم از شدت درد از خواب بیدار می‌شود.
احساس درد در ناحیه اطراف باسن
خشکی کمر و دشواری در خم کردن ستون فقرات
احساس درد در لگن و مفصل ران و به سختی راه رفتن
درد پاشنه و کف پا
قوز درآوردن و خم شدن رو به جلو
صاف شدن انحناء طبیعی ستون فقرات
تب
کاهش اشتها و از دست دادن وزن
خستگی و کاهش انرژی
درد، قرمزی و ورم چشم
حساسیت به نور
دشوار شدن تنفس عمیق به علت دردناک بودن انبساط قفسه سینه به دلیل گرفتگی عضلات کمر
ازکارافتادن قلب
انتزیت ـ التهاب دردناک محل اتصال استخوان به تاندون یا زردپی (رشته محکم بافتی پیوند دهنده عضلات به استخوان‌ها) یا رباط و لیگامان (نوار بافتی متصل کننده استخوان‌ها به یکدیگر) را انتزیت گویند.

منبع: سایت سیب سبز

بعد از هر پیچ خوردگی مچ پا تعدادی از رباط های اطراف مچ پا پاره میشوند ولی با درمان مناسب معمولا این رباط های پاره شده دوباره بهم متصل شده و جوش میخورند. گاهی اوقات بخصوص اگر درمان مناسبی برای بیمار انجام نشده باشد رباط ها جوش میخورند ولی در وضعیت نامناسب. به این معنا که بعد از جوش خوردن طول اولیه خود را بدست نمیاورند. بلند شدن طول رباط موجب لق شدن مفصل و افزایش ناپایداری آن و در نتیجه پیچ خوردگی مکرر میشود.

در پیچ خوردگی مکرر مچ پا ممکن است رباط مچ دچار پارگی شدید و کامل شده باشد و یا ممکن است درمان به درستی صورت نگرفته باشد. علت هر چه باشد نتیجه آن ماندگاری درد و ناپایدار شدن مچ پا به علت از بین رفتن قدرت رباط جانبی است.

احتمال بروز پیچ خوردگی مچ پا برای همه افراد یکسان نیست. خانم‌ها بیشتر از آقایان دچار این عارضه می‌شوند. سنین پایین‌تر با خطر بیشتری در ایجاد پیچ خوردگی مچ پا همراه است. سابقه پیچ خوردگی مچ پا نیز زمینه ساز بروز دوباره این عارضه است. وزن زیاد و طوده بدنی بالا نیز احتمال بروز پیچ خوردگی مچ پا را زیاد می‌کنند. کفش نامناسب و پاشنه بلند نیز از دیگر عوامل مهم پیچ خوردگی مچ پاست. در برخی ورزش‌ها مثل فوتبال، والیبال و بسکتبال که با دویدن و پریدن مداوم و یا چرخش روی پاشنه پا همراهند، بیشتر از بقیه پیچ خوردگی پا اتفاق می‌افتد. پيچ خوردگي مچ پا شايعترين آسيب و صدمه ورزشي محسوب مي‌شود که ۲۵ تا ۴۵ درصد افراد در طول دوران ورزش کردن خود به آن دچار می‌شوند.

یکی از عوامل خطرساز بروز پیچ خوردگی در مچ پا، اختلال در حس درک وضعیت بدن است. یکی از مهمترین راهکارهای پیشگیری از این اختلال ریشه در کودکی دارد. ثابت شده، بچه‌هایی که پابرهنه بازی و جست و خیز می‌کنند، کمتر دچار پیچ خوردگی مچ پا می‌شوند.

منبع: سایت سیب سبز

۱. کمر درد

در زمان راه رفتن با کفش پاشنه بلند تمام فشار بدن روی کمر متمرکز می‌شود. این مساله گردش خون را در آن نواحی کاهش می‌دهد که با درد در کمر و مفاصل ران همراه است.

۲. فشار پا

در کفش پاشنه بلند پایتان در معذب ترین وضع ممکن قرار دارد. فشار روی پاشنه ی پاها نهایتا درد شدیدی در پاهایتان ایجاد خواهد کرد. کفش راحتی تمام وزن بدن شما را حمل می‌کند، و زمانی که کفش پاشنه بلند پایتان باشد، این وزن روی پاشنه ی کفش شدید و غیر قابل کنترل می‌شود.

۳. راه رفتن نامتعادل

حالت بدن خانم‌ها با پوشیدن کفش پاشنه بلند تغییر می‌کند. بعضی خانم‌ها نمی‌توانند در چنین موقعیتی تعادل خود را حفظ کنند. راه رفتن برایشان به شدت سخت می‌شود. ممکن است با از دست دادن تعادل و لغزیدن به زمین بیافتند. در چنین شرایطی احتمال پیچ خوردن و رگ به رگ شدن مچ پا وجود دارد. همچنین ممکن است عضلات و تاندون‌ها هم دچار کشیدگی و التهاب شوند. پیاده روی معمولا یک ورزش خوب تلقی می‌شود ولی نه با کفش‌های پاشنه بلند!

۴. بیماری‌های ستون فقرات

تراز طبیعی ستون فقرات با پوشیدن کفش پاشنه بلند به هم می‌خورد، که باعث درد بسیاری خواهد شد.بعلاوه کرختی و سوزش هم محتمل است.

۵. فرورفتگی ناخن‌های پا

مطالعات نشان داده که کفش‌های پاشنه بلند، یکی از علل فرو رفتن ناخن‌ها در گوشت پا هستند.

منبع: سایت سیب سبز

هر فرد به‌ طور متوسط‌ روزانه‌ ده‌هزار قدم‌ برمی‌دارد، یعنی‌ سه‌ میلیون‌ قدم‌ در سال؛ و در هر قدم، دو یا سه‌ برابر وزن‌ بدن‌ خود را روی‌ پاها می‌ اندازد. با مرور زمان، این‌ مسئله‌ موجب‌ آسیب‌هایی‌ در پا می‌ شودكه‌ غیرطبیعی‌ است. البته‌ بسیاری‌ از آنها قابل‌ پیشگیری ‌اند و مهمترین‌ عامل‌ پیشگیری‌ نیز استفاده‌ از كفش‌ مناسب‌ است.بعضی‌ از این‌ تغییرات‌ عبارت اند از:

– هالوكس‌ والگوس‌ (انحراف‌ شست‌ پا به‌ خارج)

– خم‌ شدن‌ انگشتان‌ پا

– چنگالی‌ شدن‌ انگشتان‌ (خمیدگی‌ شدید انگشتان)

– انحراف‌ انگشت‌ كوچك‌ پا به‌ خارج‌

– به‌ وجودآمدن‌ میخچه، تاول، زخم‌ یا عفونت‌ (در اثر فشار زیاد كفش‌ تنگ‌ بر استخوان‌ انگشت)

– فشار بر بافت‌ عصبی‌ انگشتان‌ پا

– آرتریت‌ (تورم‌ مفاصل‌ انگشتان‌ پا)

بسیاری‌ از بیماری‌های‌ پا، با تغییر نوع‌ كفش‌ رفع‌ می ‌شوند. ناراحتی‌های‌ مزمن‌ پا نیز ممكن‌ است‌ با استفاده‌ از وسایل‌ خاص‌ ارتوپدی‌ درمان‌ شوند. در موارد شدیدتر می توان با مراجعه‌ به‌ متخصص‌ ‌ راه‌ درمان‌ مناسب‌ را یافت.

تحقیق‌ انجام‌ شده‌ توسط‌ یک انجمن‌ ارتوپدی‌ مچ‌ و پا نشان‌ می ‌دهد كه :

– از هر ده‌ خانم، نُه‌ نفر كفش‌ تنگ‌ و كوچك‌ می‌ پوشند.

– از هر ده‌ خانم، هشت‌ نفر می گویند‌ كفش‌هایشان‌ دردناك‌ است.

– از هر ده‌ خانم، هفت‌ نفر دچار بیماری‌ انحراف‌ شست‌ پا، خمیدگی‌ انگشتان‌ یا سایر ناراحتی‌های‌ دردناك‌ پا هستند.

– زنان‌ ده‌ برابر مردان‌ به‌ دلیل‌ پوشیدن‌ كفش‌ تنگ، دچار بیماری‌های‌ پا می ‌شوند.

 

منبع: سایت سیب سبز

استفاده از کفش های پاشنه بلند (بیشتر از ۴ تا ۵ سانتی متر) باعث افزایش گودی کمر و متعاقب آن کمر دردو کوتاه شدن آشیل, از بین رفتن گودی پا و تسریع در ایجاد کف پای صاف خواهد شد. حداکثر ارتفاع مجاز پاشنه ۲ سانتی متر است و همچنین توجه به سطح مقطع کفش از ضروریاتی است که بایستی تمام وسعت پاشنه را بپوشاند.
جالب است که بدانید یک پنجم از زنان به قدری به این کفش‌ها علاقه دارند که اغلب دچار پیچ خوردگی شدید مچ پا و یا کشیدگی و پارگی تاندون پا می‌شوند.

در انتها اگر مشتاق به پوشیدن کفش ها ی پاشنه بلند هستید به توصیه های زیر توجه کنید :

· کفش باید دارای کفی مناسب باشد تا قوس طولی و عرضی پا را حفظ کند و پنجه‌های پا نیز تحت فشار نباشند چرا که در طولانی مدت باعث انحراف انگشت شست پا می‌شود.
· بهتر است نیمی از روز کفش های راحت بپوشید و یا کفش های پاشنه بلند را به طور متناوب با کفشهای کتانی و کفش های پاشنه کوتاه عوض کنید تا پای شما آسیب کمتری ببیند.
· بعد از در آوردن کفش ها پاهایتان را به جهت های گوناگون چرخش داده و تا آنجا که می توانید پاهایتان را ماساژ دهید.
· سعی کنید بلندی پاشنه کفش بیش از ۳ تا ۴ سانتیمتر نباشد چرا که سبب بر هم زدن تعادل در هنگام راه رفتن شده و منجر به پیچ خوردگی مچ پا و آسیب دیدن رباط مچ پا می‌شود.

منبع: سایت سیب سبز

به‌طور معمول همه‌چیز از یک درد گنگ و خستگی در پا شروع می‌شود، دردی که شاید خیلی از افراد آن را پشت گوش بیندازند و منتظر بنشینند تا روزی برطرف شود، غافل از اینکه یکی از سیاهرگ‌های پایشان روز‌به‌روز گرفتگی بیشتری پیدا می‌کند و متسع‌تر می‌شود. بعد از آن یک روز می‌بینند که قسمتی از پایشان تغییر رنگ داده و متورم شده است اما مشکل اینجا چیزی است به نام واریس، بیماری شایع و دردناک…

مهم‌ترین علت ایجاد واریس چیست؟

به‌طور کلی علت ایجاد واریس، نارسایی دریچه‌های لانه کبوتری در اندام‌های تحتانی است که این نارسایی خود به دلایل مختلفی ایجاد می‌شود. ایستادن‌های طولانی‌مدت به صورت بی‌حرکت و ثابت در یک مکان مهم‌ترین و شایع‌ترین علت ایجاد واریس است.

نشستن‌های طولانی‌مدت و بی‌حرکت نیز می‌تواند باعث ایجاد واریس شود. در واقع ایستادن از نشستن بدتر است و نشستن از خوابیدن. به طور حتم وقتی شما حالت خوابیده داشته باشید و پاهایتان به صورت افقی یا درجاتی بالاتر از سطح قلب قرار گیرد، گردش خون بهتر می‌شود و تخلیه وریدی افزایش پیدا می‌کند. بستن کمربندهای خیلی تنگ و پوشیدن شلوارهای خیلی چسبان و هر عامل دیگری که گردش خون طبیعی پا را به هم بزند نیز ممکن است باعث فشار و ناراحتی پا شود. بنابراین استفاده مداوم از این لباس‌ها ممکن است ایجاد واریس را تسریع کند. علاوه بر این قرار گرفتن در محیط‌های گرم مانند سونا و حمام بخار باعث می‌شود که تعریق افزایش پیدا کند و عروق پوست متسع‌تر شوند.

برای پیشگیری از واریس باید چه کرد؟

برای پیشگیری از ایجاد واریس و پیشرفت آن توصیه می‌شود از ایستادن‌های طولانی‌مدت و بی‌حرکت خودداری کنید. اگر شغل‌تان طوری است که باید سرپا بایستید، سعی کنید در محل، حالت قدم‌رو داشته باشید و پاهایتان را جابه‌جا کنید و عضلات‌تان را درجا منبسط و منقبض کنید. علاوه بر این ورزش کردن و جلوگیری از اضافه وزن می‌تواند کمک‌کننده باشد. در اولین فرصتی که پیدا می‌کنید پاهای خود را بالا قرار دهید.

این کار باعث استراحت پا و بهبود در گردش خون سیاهرگی می‌شود. حتی اگر پنج‌دقیقه هم فرصت داشته باشید، پاهایتان را بالا بگذارید تا خون تیره‌رنگ عاری از اکسیژن تخلیه شود و خون روشن و تازه جایگزین آن شود. بهترین حالت این است که سطح پا از سطح قلب بالاتر باشد. برخی از افراد پاهای خود را به دیوار تکیه می‌دهند و برخی‌ها روی مبل یا صندلی می‌گذارند. برخی‌ها نیز وقتی می‌خوابند زیر پایشان بالشت می‌گذارند.

در واقع هرچقدر که بتوانیم پا را بالاتر قرار دهیم، تخلیه خون وریدی سریع‌تر انجام می‌شود. ورزش در طولانی‌مدت با دو مکانیسم از ایجاد واریس پیشگیری می‌کند: تقویت پمپ عضلانی و بهبود گردش خون در پا. ورزش‌های حرکتی مانند پیاده‌روی، دویدن، دوچرخه‌سواری، شنا، والیبال و فوتبال بهترین انتخاب‌ها در این مورد هستند. در نقطه مقابل نیز ورزش‌هایی که در حالت ثابت و ایستایی با فشار زیاد انجام می‌شوند مانند وزنه‌برداری، کار با دستگاه و بدنسازی، گردش خون پا را مختل می‌کنند و ممکن است باعث تشدید واریس شوند.

 

منبع: سایت سیب سبز

در این بیماری مادرزادی، پنجه پای بچه به سمت داخل یعنی به سمت پای مقابل منحرف میشود. در تعدادی از این پا ها تغییر شکل اندک بوده و پنجه پا نرم و قابل انعطاف است و در تعدادی دیگر تغییر شکل شدید بوده و پنجه پا سخت و غیر منعطف است. این بیماری در اکثر اوقات در ۶-۴ ماه اول زندگی بطور خودبخودی خوب میشود. در صورت عدم بهبود ممکن است برای درمان نیاز به گچ گیری باشد. این بیماران بندرت برای بهبود نیاز به عمل جراحی دارند.

 

منبع: سایت سیب سبز

انحراف شست پدیده شایعی در انگشتان پا است و در ۹۰ درصد موارد در زنان اتفاق میفتد. کجی شست پا را هالوکس والگوس می نامند. هالوکس به معنای شست بوده و والگوس به معنای انحراف به سمت خارج است.

علت برجسته شدن شست پا یا هالوکس والگوس چیست؟

این بیماری ممکن است زمینه خانوادگی داشته باشد. بیمار ممکن است همین مشکل را در پدر یا مادر یا خواهر و برادر خود هم ببیند. پوشیدن کفش نامناسب مثل کفش هایی با پنجه تنگ و باریک و کفش های پاشنه بلند از مهم ترین علل ایجاد کننده این بیماری است. متاسفانه ۹۰ درصد مردم کفش هایی میپوشند که مناسب پایشان نیست.
کفش نامناسب همچنین میتواند مشکلات عدیده دیگری مثل انگشت چکشی، میخچه و یا پینه را ایجاد کند.

منبع: سایت سیب سبز

*زانو از یکدیگر فاصله می گیرد
*استخوان درشت نی با پیچش داخلی همراه است
*فرد مبتلا بر روی لبه خارجی پا به صورت اردکی راه می رود.
این بیماری به علت های متفاوتی از قبیل وراثت، راه رفتن زودرس کودک و استفاده از پوشک های حجیم، اختلالات کف پا ،نرمی استخوان، پوکی استخوان، آرتروز، آسیب به صفحات رشد، بد جوش خوردن شکستگی، فلج عضلانی، پارگی کپسول و رباط خارجی زانو، ضعف عضلانی و کوتاهی عضلات به وجود می آید.

عوارض ناشی از زانوی پرانتزی :

*آرتروز زودرس
*سائیدگی بیش از حد کناره خارجی کفش
*درد و احساس خستگی زود رس
*راه رفتن اردک وار
*چرخش ساق
*ضعف عضلات ناحیه خارجی، مانند عضلات کشنده پهن نیام، دوسر رانی و نازک نئی
*کوتاهی عضلات ناحیه داخلی، مانند عضلات نیمه غشایی و نیمه وتری، راست داخلی و درشت نئی قدامی
*کشیدگی رباط ها و کپسول خارجی زانو ( نازک نئی- رانی) و مچ پا ( نازک نئی قاپی) و کوتاهی رباط ها و کپسول جانب داخلی زانو ( درشت نی- رانی) و مچ پا (دلتوئید)
کاهش ارتفاع پایین تنه
*تغییر زاویه کشگک ها و تمایل آنها به داخل

منبع: سایت سیب سبز

۱ – کشش عضلات ساق پا: مانند تصویر زیر دو زانوی خود را از هم جدا کرده و انگشتان پای خود را به سمت جلو بکشید، روی یک دیوار خم شوید تا پای شما در قسمت پایین عضله ساق پا دچار کشیدگی شود. به مدت سی ثانیه در این وضعیت باقی بمانید و این حرکت را سه مرتبه تکرار کنید.

۲ – حرکت کششی با پله: مانند تصویر زیر روی یک پله قرار بگیرید در حالی که انگشتان پای شما بر روی پله و پاشنه پای شما خارج از لبه قرار بگیرد. به آرامی پاشنه پاهای خود را پایین بیاورید، به مدت ۱۵ ثانیه در این وضعیت باقی بمانید و سپس پاشنه پاهای خود را به وضعیت اولیه برگردانید. شما یا می توانید به طور همزمان این حرکات را با دو پا انجام دهید یا در هر زمان این حرکت را با یک پا انجام دهید. این حرکت را پنج مرتبه تکرار کنید.

منبع: سایت سیب سبز